Μιας κι ένας από τους στόχους του Χάρη για το 2014 είναι το διάβασμα περισσότερων βιβλίων και λιγότερων άρθρων, μια καλή ιδέα είναι να έχουμε και ένα άρθρο σχετικό με βιβλία για startups. Η λίστα των βιβλίων που προτείνονται δεν είναι εξαντλητική ούτε συνοδεύεται από το συνηθισμένο “που πρέπει να διαβάσεις”, γνωστό από τα lifestyle περιοδικά και blogs. Πρόκειται για μερικές επιλογές βιβλίων που ξεχώρισαν τα τελευταία χρόνια και αξίζει να βρουν την θέση τους στη βιβλιοθήκη μιας startup

Κάθε βιβλίο συνοδεύεται από μια πολύ σύντομη σύνοψή, κάποιες από τις οποίες προέρχονται από : εδώ

The startup owner’s manual

Σύνοψη:Ένας βήμα-προς-βήμα οδηγός για το χτίσιμο μιας σπουδαίας εταιρίας.

Τον Steve Blank τον μνημονεύουμε συχνά καθότι συνδυάζοντας επιχειρηματική και ακαδημαϊκή εμπειρία έχει προσφέρει λιτούς και σαφείς ορισμούς όπως αναφέρθηκε στο Startup 101. Στο συγκεκριμένο βιβλίο αναλύει την βήμα προς βήμα προσέγγιση του για το ξεκίνημα και εγκαθίδρυση μιας εταιρίας αυτού του τύπου. Έμφαση δίνεται στην ανάγκη διαλόγου με την αγορά (άουτς) και στην γρήγορη προσαρμογή στην αρχή.

Πέρα από την προσέγγιση του στο πως πρέπει να κινείται η startup, παρέχει αρκετές λίστες (checklists) και υλικό στο οποίο ο αναγνώστης μπορεί να ανατρέχει όποτε και αν παρουσιάζεται η ανάγκη χρησιμοποίησης του. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, δεν πρόκειται για ένα βιβλίο που διαβάζεται συνεχόμενα μέσα σε ένα σαββατοκύριακο. Καλύτερο είναι να διαβάζεται μερικές ώρες κάθε εβδομάδα ή μήνα, ανάλογα με τις ανάγκες του αναγνώστη. Γι’ αυτό επιτρέψτε μια σημαντική παρατήρηση: προτιμήστε την τυπωμένη έκδοση από την ψηφιακή, μιας και θα χρειαστεί κάποιο από το υλικό να φωτοτυπηθεί, περάσει με post-it ή υπογραμμίσεις κλπ. Παρότι η ψηφιακή κοστίζει 4 με 5 φορές λιγότερο, είναι καλύτερο να υπάρχει στην βιβλιοθήκη και να ανατρέχει κανείς σ’ αυτό συχνά. Ίσως έτσι αποφευχθούν μερικά από τα κρίσιμα λάθη που έκανε ο γραφών, λάθη τα οποία διαπιστώθηκαν ανατρέχοντας στο kindle για τη συγγραφή αυτού του post…

Μερικές σημαντικές επιρροές για το “Owner’s manual”, το οποίο αποτελεί συνέχεια του “Four steps to epiphany” του ίδιου, είναι το “Business model generation” και το “The lean startup” για το οποίο μιλήσαμε στο “Startup postmortems”. Δεν είναι τυχαίο το ότι ο Eric Ries υπήρξε μαθητής του Blank.

The founder’s dilemmas

Σύνοψη: Η πλέον επιστημονική προσέγγιση του θέματος σε επίπεδο στατιστικής και ανάλυσης.

Ο τίτλος μάλλον εμπνευσμένος από το “Innovator’s Dillema” του Clayton Christensen. Εδώ έχουμε το μεγαλύτερο πλήθος από στατιστικά μεγέθη και εξαγωγή συμπερασμάτων από συγκέντρωση στοιχείων. Ο κυρίως ακαδημαϊκός Wasserman μελέτησε και συγκέντρωσε στοιχεία από ένα πολύ μεγάλο δείγμα startups εμπλουτισμένο με μικρές επιχειρήσεις όπου αυτό ήταν αναγκαίο ή σχετικό. Τα συμπεράσματα του αναφέρονται στο συγκεκριμένο βιβλίο.

Η δομή ακολουθεί την πορεία μιας startup από το στάδιο της ιδέας, αναζήτησης co-founder, αρχικό προσωπικό μέχρι θέματα Venture Capital και αλλαγή της διοικητικής σύστασης από αυτό. Και εδώ λόγω του όγκου της πληροφορίας, ταυτόχρονα με το ότι ο συγγραφέας απευθύνεται σε υποψιασμένο κοινό, καλό είναι μετά από τα πρώτα κεφάλαια να επιστρέφει κανείς στο βιβλίο γραμμικά ανάλογα με το στάδιο το οποίο βρίσκεται η εταιρία (π.χ. όταν έχουμε αναζήτηση προσωπικού, στο κεφάλαιο για το προσωπικό). Διαφορετικά η ανάγνωση γίνεται δύσκολη.

Rework

Σύνοψη: “Αρκετές από τις αποδεκτές πρακτικές επιχειρείν, όπως το να φερόμαστε στους εργασιομανείς σαν ήρωες, το ότι ένα τέλειο βιογραφικό συνεπάγεται ικανό υποψήφιο και το ότι χρειάζεσαι εξωτερικό επενδυτή, είναι απλά λάθος.”

Ο εικονοκλάστης DHH της τότε 37 signals, νυν basecamp χρησιμοποιεί εκτεταμένα την την μέθοδο του ‘unlearning’ - “απομάθηση” ενάντια στις καθιερωμένες πρακτικές διοίκησης επιχειρήσεων. Τα κεφάλαια είναι μικρά, αιχμηρά, γραμμένα ώστε να διαβάζονται γρήγορα. Η αλλαγή νοοτροπίας μπορεί να είναι καίρια για μια startup. Αν θέλετε να κρατήσετε κάτι από το “Rework” ή από όλα τα άρθρα στο θέμα είναι το ακόλουθο:

Το θέμα είναι να γίνεται δουλειά, όχι να κάνουμε ότι δουλεύουμε.

Αναλύεται το πως πολλές εταιρίες εστιάζουν στο να ελέγχουν ή να “μαντρώνουν” τους εργαζομένους τους. Ταυτόχρονα δεν ασχολούνται τόσο στο να μεγιστοποιούν ή βελτιστοποιούν το παραγόμενο αποτέλεσμα, το οποίο είναι ουσιαστικά ο λόγος ύπαρξης τους. Τα παραπάνω σε μια startup είναι το άλφα και το ωμέγα. Μπορεί να δουλεύεις για μήνες για κάτι το οποίο δεν θα χρησιμοποιηθεί ουσιαστικά ξοδεύοντας χρόνο. Σε μια τυπική εταιρία απλά θα σταματήσει το project, όταν η διοίκηση της συνεδριάσει ή ο διευθυντής ξυπνήσει. Σε μια startup αυτό συνήθως σημαίνει θάνατο. Επίσης μπορεί η εταιρική κουλτούρα να συγκρίνει και επιβραβεύει τους εργαζομένους με βάση το πόσες ώρες περνούν στο γραφείο, όχι με το πόσο παραγωγικοί είναι ή αν υπάρχουν οι σωστές υποδομές με την χρήση των οποίων θα μπορούσαν να καταφέρνουν περισσότερα.

Video ad: Rework - Staying late

Ριψοκινδυνεύοντας την χρήση στερεότυπων και γενικεύσεων, το “Rework” είναι το κατ’ εξοχήν βιβλίο που πρέπει να διαβάσουμε όσοι έχουμε μεγαλώσει στην Ελλάδα. Αυτό γιατί είναι διαδεδομένες ορισμένες προκαταλήψεις οι οποίες κυμαίνονται από λάθος ή βλακώδεις μέχρι τοξικές. Αναφέρομαι σε απόψεις όπως “η προσπάθεια είναι που μετράει” που άκουγα στο σχολείο, το να “μεταφέρεις πέτρες πέρα δώθε” ή το “ο φαντάρος πρέπει συνεχώς να κάνει κάτι” αργότερα στο στρατό και αρκετά άλλα παρεμφερή.

Purple Cow

Σύνοψη: Διαφήμιση και μάρκετινγκ βασισμένο στην δουλειά άλλων θα αποτυγχάνει, ο μόνος τρόπος για να ξεχωρίσεις είναι να είσαι αξιοσημείωτος (σαν μια μωβ αγελάδα σε ένα λιβάδι με λευκές και μαύρες).

Γραμμένο στα 90s, παραμένει παράδοξα επίκαιρο, επίσης διαβάζεται πολύ γρήγορα κάτι το οποίο συμβαίνει με τα βιβλία του ίδιου συγγραφέα. Ο Seth Godin είδε από πολύ νωρίς όχι μόνο ότι το Internet θα άλλαζε εντελώς την καταναλωτική συμπεριφορά των ανθρώπων, αλλά και ποιες θα ήταν οι αλλαγές αυτές. Ως πιο σημαντική ξεχωρίζει το γεγονός πλέον ότι κανείς δεν εξετάζει αποτελέσματα πέρα από την 1η σελίδα αποτελεσμάτων στο Google (και σχεδόν πάντα θα είναι το Google). Στο μοντέρνο επιχειρηματικό περιβάλλον κάθε προϊόν ή υπηρεσία καλείται να γίνει η πρώτη προτίμηση του απευθυνόμενου κοινού, ανεξάρτητα από το μέγεθός του. Πρέπει να ξεχωρίζει σαν μια μωβ αγελάδα σε ένα πράσινο λιβάδι.

Blah Blah Blah

Σύνοψη: “Πως χαθήκαμε μέσα στις λέξεις και τρία απλά εργαλεία για να ξεφύγουμε.”

Περισσότερο προσωπική επιλογή και μάλλον όχι τόσο ταιριαστό στο θέμα “Startup”. Πάραυτα, ο Dan Roam έχει κάνει μοναδική δουλεία στο πως να εκφραζόμαστε με εικόνες. Το βιβλίο ξεκινά με μια σύντομη εξήγηση για το πως αυτή η έμφυτη δεξιότητα έχει ατονήσει. Στη συνέχεια αναλύεται η γραμματική εικόνων που έχει παραχθεί και τελειοποιηθεί από τον συγγραφέα, μέσω της οποίας μπορεί κανείς να εκφράσει τις ιδέες του αποτελεσματικότερα και κυρίως περιεκτικότερα. Έμφασή δίνεται στο τελευταίο μέρος του βιβλίου στο εκάστοτε κοινό, τι το ενδιαφέρει και πως να τροποποιείται το περιεχόμενο κατάλληλα.

Συγκαταλέγεται στην λίστα διότι το “Blah Blah Blah” μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε δύο διαφορετικές περιοχές: Αρχικά στο πως να σκεφτόμαστε και να επικοινωνούμε τόσο εσωτερικά όσο και σε ενδοεταιρικό επίπεδο. Χρήσιμο είναι εξίσου για το πως θα επικοινωνήθουν τα διάφορα μηνύματά στο περιβάλλον της εταιρίας.